Zegar-moneta- życie

Ive · -Moderator-

Zegar powoli przesuwa wskazówki,
a jednak szybko nam czas ucieka,
Życie przemyka między chwilami,
Na końcu czasu sąd wszystkich czeka.

Słyszysz w swej głowie tykanie zegara,
Mało masz czasu, wiec łapiesz chwilę-
-monetę, co twoim życiem się stała,
zagłuszasz tykanie w głowie i tyle!

Serce twe razem z zegarem bije,
rytm jego ciągle ty sam przyśpieszasz,
By łapać śliską monetę–chwilę,
w szalonym pędzie nic nie dostrzegasz!

Nie widzisz jej oczu i łez nie widzisz,
zapachu nie czujesz ciepła nie dajesz,
Zegar w twej głowie szalony tyka,
serce przyśpiesza bieg jego wskazówek...

Zegar w twej głowie nie tyka już,
serce przestaje dotleniać mózg,
Krew w tobie zastygła,
obok jej łzy,
Twój czas zakończył się wcześnie,
a ty, już wiesz....
To nie moneta życiem twym jest!!!

anne · -Administrator-

Ooo. Ten mi się podoba. Pomyślę trochę nad interpretacją, żeby potem nie było nieporozumień, ale już wiem, że lubię ten wiersz (jeśli można tak powiedzieć).