Za tobą.

anne · -Administrator-

Mnie bardzo denerwuje jak mam w s z y s t k o podane na tacy i nie ma o czym myśleć.

Etinette · -Moderator-

Nie ja nie lubię wiedzieć wszystkiego, uwielbiam mieć wiedzę dozowaną i tylko tą niezbędną żeby się nie dręczyć.

anne · -Administrator-

No to widzę, że porządnych ludzi mamy na forum Very Happy

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Owszem, dla autora jego własna twórczość to zadna niespodzianka, zawsze wszystko wie, jakby się nie starał, zeby wychodziło spontanicznie...
Przepraszam, że sama wychodzę z tematu, ale musiałam uwolnić tę myśl.

Etinette · -Moderator-

A wiesz Liz ja nie zawsze umiem powiedzieć co jest w moim opowiadaniu i o czym tak w ogóle mówi, co przedstawia, dlaczego oraz jak.

anne · -Administrator-

Ja właściwie nie byłam pewna. Teraz jestem, bo ktoś mnie wzruszył swoim stwierdzeniem, o czym to jest, wypowiedzianym z taką pewnością, jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie.
Tylko czasami wiem dokładnie, o czym będę pisać.

Etinette · -Moderator-

Najlepiej jest pisać coś pod wpływem impulsu i może nie do końca wiedzieć jak to wyjdzie, chociaż nie zawsze, czasami to raczej na złe wychodzi.

Ive · -Moderator-

anne · -Administrator-

Etinette · -Moderator-

Dlatego ja zawszę piszę od środka jak słowo daję. Później dopisuję koniec, a jak coś sensownego wymyślę to początek.

anne · -Administrator-

Etinette · -Moderator-

Ja piszę zawsze tylko kilka godzin, w jeden dzień kończę opowiadanie, a później poprawiam tylko błędy, powtórzenia, stylistykę, dopisuję jakieś zdania i tyle.

anne · -Administrator-

Ive · -Moderator-

Bywa różnie. Czasem widze w głowie obraz, ale cieżko przekazać go w niezmienionej formie i niestety zwykle zmieniam go z zetnięciu z papierem/klawiaturą... a potem jakoś mi z tym nie dobrze. Ale jak mam już początkowy obraz to jakoś idzie...

Etinette · -Moderator-

Też tak często mam, jest pomysł, cały zarys, ale nie umiem opisać tak by boło to jakkolwiek składne.