Zbrodnia

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Śmiercią będzie dla was także,
że znów chwycę za swą Zbrodnię.
Choć widzę jak krew z mych ran płynie,
a ból zamyka oczy...
Nie przerwę swego natchnienia,
co razem z żyletką lekko po dłoniach spływa.
Po fakcie ocieram ręce
z krwawych śladów,
składam je równo w podzięce,
że nie zabiłam się od razu.
Tym razem,
choć blisko kresu życia byłam,
w coś wreszcie uwierzyłam?
Jeszcze jedną szansę dałam,
chociaż tego żałowałam.