Sztylet, perły, pierścień

Liz · Średniozaawansowany pisarz

A to dla Was mała zagadka... Co tu widzicie? Z czym się kojarzy?
..........
To czarny sztylet myśli mych
W czarną płachtę, w sny owinięty
Ostrze nasączone jadem słów
Z kościaną rękojeścią

Schowany w najciemniejszy kąt
Choć zawsze jestem gotowa go użyć

Korale, smutków ciąg
Jak aksamitne niebo, koloru łez
Bez końca zdradliwy pereł sznur
Marzenia chwyta w stryczek

Tego supła nie rozwiążę
Zdana jestem na jego nastroje

Pierścień życia wezmę
Jego blask w spojrzeniu tkwi
Złota ciała obrączka
Z diamentem umysłu

Matowieje raz za razem
Lecz uparcie w egzystencji trwa

Płachtę ze sztyletu zdejmę
Perły w nie owinę
Pierścień życia na rękojeść włożę
Chcę spotęgować jego blask

Myśli odkryte rozjaśnią się w nim
Nadadzą życiu prawdziwy sens

Ive · -Moderator-

Kojarzy może nie specjalnie, ale mogę powiedziec jak sama to odbieram, jak sama to interetuje (bo narzucona interpretacja zawsze mnie wkurzała). Wg. mnie to wiersz o niespełnieniu, a właściwie o życiu życiu w niespełnieniu, o ograniczeniu przez własne myśli, z ktróm jednak podmiot liryczny wreszcie próbuje coś zrobić, coś zmienieć.

Etinette · -Moderator-

Jak dla mnie poruszasz tu problematykę życia z problemami, ponadto pierścień jest symbolem władzy, a nóż walki.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Ciekawe... No cóż, każdy interpretuje na swój sposób i to sobie cenię ^^