Krople...

Ive · -Moderator-

W księżycowym jasnym blasku
widziałam ciemne krople krwi,
co po twej dłoni na piasek spływały,
chciałam dotknąć twojej rany,
ale ty wyrwałeś się....

W księżycowym jasnym blasku,
widziałam jak znikasz,
krew skrzepła została na ziemi,
obok moich stóp, pochyliłam się,
na policzkach swych czułam ciepłe krople łez....

W księżycowym jasnym blasku,
jak kryształ śniły oczy moje,
zimny wiatr rozwiewał włosy,
unosił biały piasek i krople twej krwi..,
co zatrzymały się gdzieś w sercu mym...

anne · -Administrator-

Bardzo ładny, szczególnie podoba mi się atmosfera. I wiersz jest taki... obrazowy.
Trochę mi zgrzytały te powtarzające się krople, ale chyba właśnie o to chodziło, żeby tak było.

I jeszcze napisałaś raz "ja" zamiast "jak"

blackmiracle · Pisarz bez polotu

Zgadzam się, bardzo obrazowy... Podoba mi się. Smutny i mroczny... Ogólnie wywołuje uczucie pustki. Przynajmniej u mnie.
Naprawdę ładne dla mnie.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Powoli rosło we mnie, coś, co moge nazwać zachwytem, w miarę czytania. Dwa ostatnie wersy dobrze zakończyły tę "historię". Na początku obraz rzeczywisty, a potem taka lekka przenośnia. Kompozycyjnie dobrze to wyglada, wliczając też powtarzajacy sie wers. Co jeszcze zauważyłam, w ostatniej zwrotce tak jakby został podchwycony motyw z pierwszej... Nie potrafię ująć, tego co chcę powiedzieć, uciekaja mi słowa. Ale chodzi mi o te wersy:
"widziałam ciemne krople krwi,
co po twej dłoni na piasek spływały"
... i dwa ostatnie. Wydają się... sprzężone ze sobą. (o! To chciałam powiedzieć!)
Ogólnie, podobało mi sie, jak już zdążyłam wspomnieć. Smutny, bo smutny, może troszkę mroczny, ale dobry.

Ive · -Moderator-

No, coż dziękuje Wink