Początek...

Kalljet · Małodoświadczony pisarz

Ha, tak sobie weszłam i pomyślałam, że można by założyć temat poświęcony temu, jak każdy rozpoczął pisanie. Bo w gruncie rzeczy od czegoś się zacząć musiało ^^

Nie wiem, jak w przypadku innych, ale mnie do pisania zmusiła przyjaciółka. Powiedziała, że mam wymyślić historię, zacząć pisać i koniec. Z początku obie miałyśmy ją tworzyć, ale z racji faktu, że ona się wycofała, pozostałam zdana na siebie. I tak oto powstało moje Death To Birth, które... uznałam mało ambitne i... na trochę zawiesiłam, o. W wakacje powrócę, a póki co skupiam się na drugim, które powstało przez 'transformację' mnie samej, o.

To teraz może... ktoś z was?

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Ha, ja mogę pierwsza Razz

Jako admin poczuwam się do obowiązku odpowiedzenia na wszystkie posty... a tak wogóle, bardzo dobry pomysł na temat Smile

Jak to się zaczęło? O rety... Przez namiętne ogladanie Shaman Kinga w telewizji (nie ma to jak nuda) popadłam w manię tego anime i wyszukiwałam informacji w sieci. Póki nie trafiłam na jednego z blogów o tym. Czytałam coraz więcej fanficów, aż wkońcu pomyślałam, a może ja też coś takiego napiszę? Tak powstała historia Lisy, która jest aktualnie zawieszona już po wsze czasy. Przez jej słabe początki nie mogłam się rozwijać. Potem były następne blogi i oczywiście te wszystkie krótkie opowiadania ^^

Takeo · -Moderator-

Jak się zaczęło? Trudno mi opowiedzieć wszystkiego... Tak naprawdę przez babcię i jej opowieści o 2 wojnie światowej. Potem były opowiadania krótkie, pod wpływem emocji tych negatywnych. A na koncu siostra założyła bloga o SK, ale po pierwszej notce jej się znudziło, a ja stwierdziłem że fajnie było by się sprawdzić. Zagłębiłem się w to anime i zacząłem pisać. Aktualnie blog przeżywa kryzys wieku średniego Very Happy

Shannon · Pisarz bez polotu

Ha, ja w pewnym sensie podobnie jak Liz... Pamiętam, że w któryś grudniowy wieczór włączyłam telewizje... i leciało anime Shaman King... Zaczęłam oglądać i chyba niecały miesiąc później zaczęłam biegać po necie, w poszukiwaniu informacji na ten temat - znalazłam kilka blogów i pomyślałam " Czemu nie miałabym pisać własnego? " Do dziś chce mi się śmiać, na wspomnienie tych tragicznych początków. W końcu to była moja pierwsza przygoda, z pisaniem ^^ Teraz jest lepiej, bo blog ma już ponad półtora roku, a ja wciąż go piszę.. Choć ostatnio diametralnie wywróciłam całą historię i na swój sposób zaczęłam ją od nowa - znużyło mnie pisanie starej, poza tym wciąż prześladują mnie te początki.. Choć do dziś i pewnie długo tak jeszcze będzie... Nie jestem z siebie, w pełni zadowolona. A kiedy już coś mi się spodoba; wezme się za własny, ambitniejszy projekt ^^

Etinette · -Moderator-

Jak zaczęłam pisać? Trudno mi powiedzieć. Jakoś od zawsze lubiłam składać zdania. Łączyć słowa w jakieś refleksje. Mając około dziesięciu lat postanowiłam iść za nazwijmy to wrodzoną ambicją i napisać coś, co ośmieliłam się ochrzcić opowiadaniem. Początki były tragiczne i jak do tej pory mało, co udało mi się zmienić.

Ive · -Moderator-

Jak? Długa histroria... cofnijmy się w czasie o... jakieś 10 lat. Wtedy to pewna mała dziewczynka pisząca nie najgorsze (w sumie do całkiem donbre wybracowania) pomyślała, że może pisać. Jej pierwsze działa nie nadawały się do niczego, ale mimo to owa dziewczynka, ktróra w mnędzy czasie zdąrzyła podrosnąć ciepło wpsomina swoją pierwszą powieść o... Piratach Laughing

(czytac się tego nie da, ale nadal mam rękopis... Very Happy

). Potem bywało różnie. Pisze od dawna ale nie mam wielu utorów na kącie... ponieważ z weną jak ze wszystkim bywa różnie...

anne · -Administrator-

Mnie w podstawówce zmobilizowały dosyć niepochlebne (mało powiedziane) uwagi dyrektorki, która wtedy uczyła polskiego. Była jedyną osobą, której wszystko, co robiłam bardzo przeszkadzało i stawiała mi 3 nawet, gdy ślęczałam nad czymś cały tydzień. A jak się okazało wszystkie testy, które sprawdzały inne osoby pisałam dobrze, więc w końcu uznałam, że może nie jest ze mną tak źle, jak mi to wmawiała.
Właściwie, to zawsze coś pisałam. Pamiętnik, krótkie opowiadania. Notowałam to, co się działo dookoła. I w końcu zaczęłam się brać za dłuższe rzeczy. A teraz staram się zabrać za coś poważnego, zupełnie na serio.

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Jak to się zaczęło u mnie?
To już było dość dawno.
Myślę, że coś mnie zainspirowało. Bo pamiętam tylko, że pod wpływem impulsu wzięłam niecierpliwie zeszyt i długopis i po prostu zaczęłam pisać wiersz, później tekst piosenki i powieść. Zaczęłam też tworzyć na blogach, z czasem coraz lepiej. Ale na blogach to nie to samo co w realu. Chodzi mi tu o jakieś powieści, opowiadania w wordzie, a póxniej wydrukowane. Napisałam nawet opowiadanie na konkurs w szkole. Nauczycielka powiedziała że w przyszłym roku zrobi mnie redaktorem naczelnym (?) gazety szkolnej, w której będzie ono publikowane. Chociaż nie wiem jak by się nauczycielom czytało opowiadanie o duchach, upiorach itd.
Od tego czasu zawsze mam przy sobie zeszycik.
Do teraz nie moge dojść do tego, jak to się stało, że po prostu zaczęłam pisać. Niewytłumaczalne...

Shi · Pisarz bez polotu

Ha, ale nikt nie będzie mieć takiego po prostu głupiego początku jak ja. Jestem wyjątkowa ^^" Zaczęło się w sumie cztery lata temu, kiedy z nudów z koleżanką zaczęyśmy piscać opowiadanie o gazetce dla dzieci Witch [miałam wtedy ze dwanaście lat, nie śmiać się] i tak było chyba rok. Krótkie opowiadania o powszechnej w internecie tzw Mary Sue pod pseudonimem Will. Ale potem jakoś tak przez przypadek tak jak widzę parę osób również trafiłam na SK.. no cóż na początku nie było najlepiej, ale teraz kiedy skończyłam tę historię uważam że nie jest najgorzej ^^ Teraz piszę drugie opowiadanie na ten temat, ale już o własnej bohaterce, w planach mam fanfik o FMA ale już coś tam mi w główce świta własny pomysł na opowiadanie dłuższe niż te parę stron. Chociaż znając życie skończy się na tym że będzie to następny romans ale cóż ^^ Trzeba wiedzieć w czym się jest dobrym.

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Shi dokładnie. Trzeba wiedzieć w czym się jest dobrym. Każdy ma inne uzdolnienia, w różnych kierunkach.
A co do twojegopoczątku. Nie jest tak źle przecież. Ty sobie tego nie wybierałaś. Znam gorsze, uwierz.

anne · -Administrator-

blackmiracle · Pisarz bez polotu

A ja zaczęłam pisać, bo stwierdziłam, że jestem nijaką osobą i muszę zostać romantyczką xD Idiotycznie. To brzmi strasznie głupio, ale tak było, i los jakoś zmusił mnie do napisania pierwszego wiersza jakieś trzy lata temu. Piszę do dziś, coraz więcej i mądrzej Wink

[miejmy nadzieję.]

Ive · -Moderator-